Aflevering 4: De paradox van Bidden en Werken

Hieronder staat:

• Aflevering 4
• Aflevering 4 (ZOOM versie)
• De sketch van aflevering 4
• Het interview van aflevering 4
• De tutorial van aflevering 4
• De overzichtspagina van tutorial 4
• De ‘meest gestelde vragen’ van aflevering 4
• Een fragment uit het Omega Dossier (boek)

NB: Er staat zowel een gewone versie (die je met je kring in een woonkamer bekijkt) als een ZOOM versie (voor in Corona tijd, als iedereen achter de laptop zit). De ZOOM versie is verdeeld in twee delen: Een individueel gedeelte (30 min) en het gedeelte van het groepsgesprek (45 min). In het deel van het groepsgesprek kan de kringleider de clip via ‘schermdelen’ in beeld zetten. Bij de gewone versie van de cursus lopen de clips, opdrachten en gesprekken steeds door elkaar heen.

Aflevering 4: De paradox van Bidden en Werken

Aflevering 4: De paradox van Bidden en Werken (ZOOM versie)

Drama

Interview

Tutorial

Overzichtspagina van de tutorial

Meest gestelde vragen (afl. 4)

Antwoorden van Johan Vink

1) Kun je een Bijbels voorbeeld geven van deze paradox?

Eén van de meest inspirerende personen uit de Bijbel vind ik Daniël. Bij hem zie je dat hij een intens gebedsleven had. Tegelijkertijd zie je dat hij zo voortreffelijk bezig was met het uitvoeren van zijn taken dat hij een enorme verantwoordelijkheid kreeg. En dat nota bene in een context die voor hem als gelovige heel spannend was. In het verhaal van de leeuwenkuil zie je dat enorm krachtig geïllustreerd. In hoofdstuk 6 van Daniël wordt dat beschreven. Hij moest functioneren in wat wij een politieke arena, een apenrots noemen. Maar degenen die hem onderuit willen halen, zien niets waarin zijn werk onder de maat is. Dan proberen ze hem te pakken door een wet te laten ingaan die betekende dat hij niet meer mocht bidden. Maar voor Daniël was zijn dienst aan God en zijn werk voor de koning onlosmakelijk verbonden. En we weten de rest… 

2) Afhankelijk zijn van God klinkt nogal onvolwassen.. Is het niet weglopen voor je verantwoordelijkheid?

Deze vraag komt eigenlijk voort uit een of-of denken. En zo voelt het natuurlijk heel vaak: of God moet het doen, of de dingen liggen op ons bord. Je zou ook kunnen zeggen dat juist kinderen hierin een gezonde houding hebben: zij zijn vaak enorm ondernemend, creatief, speels en ontspannen als ze zich maar veilig voelen en weten dat vader of moeder er voor ze is. Als wij volwassen worden leren we op eigen benen staan, maar dat kun je beter naarmate er een steviger vertrouwensbasis is. Dat noemen we ‘basic trust’. Als we geloven dat God onze Vader is, weten we dat Hij klaar staat om ons te helpen, te leiden, te bekrachtigen. Dat geeft een stuk zekerheid die niet gebaseerd is op ons vermogen alles onder controle te houden, integendeel: het helpt ons juist om te ontspannen en los te laten, waardoor we, net als de kinderen, vrijer en creatiever worden.

3) Ik heb geen idee van mijn rol in Gods Koninkrijk. Kun je echt zeggen dat Hij voor ieder een plan heeft?

Ik zou ‘nee’ zeggen als je bedoelt met ‘Gods plan’ dat je als het ware passief zou moeten afwachten wat Hij laat gebeuren. Gods plan betekent niet dat jouw leven gedetermineerd is zodat je niet meer kunt kiezen. Maar God heeft wel degelijk een bestemming voor jouw leven. Hij kent je beter dan je jezelf kent en zijn verlangen is dat alles eruit komt wat erin zit. Dat je samen met Hem op ontdekkingsreis gaat en gaandeweg zicht krijgt op wat bij jou past. Dat is meestal geen weg die over rozen gaat, want er zijn veel dingen die je alleen leert met vallen en opstaan. In zekere zin is het meer een kwestie van vertrouwen dan van jezelf waarmaken. Ik heb de neiging te zeggen dat jij, of jouw rol, uit de verf komt als je er niet krampachtig op gefocust bent. Als je meer bezig bent te dienen, dan dat je bezig bent je te ontplooien.